Τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα στήν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου στή Σιάτιστα ἐψάλη ὁ ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης, πού ὀνομάζεται καί δεύτερη Ἀνάσταση.
Μετά τήν χαρμόσυνη κρούση τῶν κωδώνων διαβάστηκε ἡ ἀκολουθία τῆς Θ΄ ὥρας τοῦ Πάσχα καί στή συνέχεια ἐψάλη πανηγυρικά ὁ ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης. Μετά τήν εἴσοδο τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου καί τό μέγα προκείμενο, «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν…», διαβάστηκε τό Εὐαγγέλιο τοῦ ἑσπερινοῦ τοῦ Πάσχα «Οὔσης ὀψίας…» στό ἀρχαῖο κείμενο ἀπό τόν πρωτοπρεσβύτερο π. Νέστορα καί στήν ὁμηρική διάλεκτο, μελοποιημένο σὲ ἡρωϊκὸ ἑξάμετρο, ποίημα τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, «Ὄφρα κε νωιτέροισιν ἐν οὔασι πάγχυ βάλωμεν, Θέσφατον, ἱμερόεσσαν, ἁγνήν, Εὐάγγελον ὄππα, Μειλίξωμεν Ἄνακτα Θεόν, μέγαν, οὐρανίωνα. Ἰθυγενεῖς· Σοφίη. Εὐαγγελίοιο κλύωμεν…» ἀπό τόν πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο.
Μέ τήν ψαλμωδία τῶν ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ, «Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται…» ἐξῆλθαν οἱ Ἱερεῖς ἀπό τόν Ναό μαζί μέ τους ἱεροψάλτες καί τόν νεωκόρο, καί ἔκαναν μικρή περιφορά τῆς εἰκόνας καί τοῦ λαβάρου τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν περίβολο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Οἱ καμπάνες χτυποῦσαν χαρμόσυνα καί ἡ συγκίνηση κάποιων περαστικῶν ἦταν φανερή στά πρόσωπά τους.
Ἄς εὐχηθοῦμε, νά μήν ἐπαναληφθεῖ ξανά αὐτή ἡ θλιβερή κατάσταση, νά μήν παρευρίσκονται καί συμπροσεύχονται οἱ πιστοί στήν κάθε Ἐνορία κατ’ αὐτή τήν Μεγάλη καί Ἁγία Ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
